Situatietekening VMC-modulebaan
Na eerst in mij jeugd in H0 gepionierd te hebben werd door ruimte gebrek schaal 1:87 ingeruild voor 1:160. Met een vaste baan in de slaapkamer (rondom het bed) en modules met station Zevenbergen werd de vrije tijd besteed aan de opbouw van de banen. Ook werd kennis gemaakt met de elektronica, waaronder het zelf etsen van printplaatjes. Dit bleek later de opstap te worden voor het zelf bouwen van modeltreinen in messing etswerk. Met een verhuizing in 2003 sneuvelde de 'slaapkamerbaan'. Het zelf bouwen van messing modellen daarentegen werd steeds professioneler zodat na het beƫindigen van een dienstverband op contractbasis de overstap werd gewaagd naar het ondernemerschap, Phildie werd de naam. Om een lang verhaal kort te maken. De modules van Zevenbergen staan nog steeds ingepakt te wachten op een herstel sessie, de 'H0' modellen van vroeger 'pronken' in de vitrinekast en een LGB baan ligt in de voor- en achtertuin te wachten op digitalisering, en wat een kleine verzameling spoor '0' modellen was, begint ook enige vorm te krijgen. Inmiddels al minstens 30 jaar lid van de VMC, waarbij door ontwikkelingen binnen de vereniging niet alleen maar voor de gezelligheid de clubavonden worden bezocht. Er wordt actief een modelbaan ontwerp van ondergetekende in de praktijk ten uitvoer gebracht met alles wat daaromheen komt kijken (eigen schuld, dan had ik me er niet mee moeten bemoeien). Ondertussen wordt de hele dag gewerkt aan van alles wat maar trein is, bouwen in messing, restaureren, repareren, spuitwerk, digitaal ombouwen etc., etc. Mijn motto is dan ook; Wie van de hobby zijn beroep maakt is nooit aan het werk.